Ξανά πίσω στα ίδια και άλλα τέτοια...

Αύριο λοιπόν αρχίζουν πάλι τα ίδια σκατά. Σπίτι σχολείο φροντιστήριο και επαναλαμβάνεται συνεχώς! Το χειρότερο είναι βασικά το γαμημένο πρωινό "ξύπνημα" στις  7:30. Όχι βασικά στις 8, να μην το γαμήσουμε κι όλας.... Και κάτι μου λέει ότι μέχρι το πάσχα δεν θα ξανασταυρώσω γκόμενο. Καλά προς το παρόν ας πω μέχρι το Σάββατο για να πέσω μέσα. Μετά λοιπόν από την αιώνια κατάθλιψη που με έδερνε ανελέητα όλον αυτόν τον καιρό είπα να γράψω κι ένα κείμενο λιγότερο κλαψομούνικο και να φάω και κάτι "λίγο" *cough*.  Η αλήθεια είναι ότι οι διακοπές φάνηκαν αρκετά μεγάλες με αποτέλεσμα να καταφέρω με όλα τα μπράβο μου μου αξίζουν να κάνω αρκετές μαλακίες (και προφανώς όχι να διαβάσω). Βέβαια τώρα που λέω και διάβασμα υποτίθεται ότι θα έπρεπε να είχα διαβάσει για αύριο ΟΜΩΣ πριν που άνοιξα την μπαλκονόπορτα είδα χιόνι οπότε είπα να στοιχηματίσω ότι θα το στρώσει. Τώρα αν δεν το στρώσει θα περάσω την ώρα μου στο διάλειμμα να λύνω ασκήσεις φυσικής χημείας και μπλα μπλα μπλα.... Άι μωρέ! Δε γαμιούνται τώρα κι αυτές... Το ίδιο έλεγα και για τα διαγωνίσματα στο φροντιστήριο και επιεικώς πάτωσα κι εκεί. ΟΜΩΣ όποιος χάνει στα διαγωνίσματα κερδίζει στην αγάπη :3. Καλά τώρα το γάμησα και ψώφησε γιατί κι εκεί πούλο παίρνω. Τώρα που έφυγε κι εκείνος και έμεινα ξανά μόνη λοιπόν άρχισα να σκέφτομαι (ναιιιιιιι!!!) ότι νταξ μωρέ δεν είναι και τόσο άσχημα τα πράγματα όσο τα έβλεπα όλο αυτό το διάστημα. Και που λέτε πήγα μέχρι και σε βραδιά τανγκό! Ω ναι, αν και το μόνο πράγμα που έκανα όλη την ώρα ήταν να κράζω και να γελάω με τους πάντες! ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΑΝ ΟΜΩΣ!  

Η πιο ωραία μέρα θα μπορούσα να πω πως ήταν η πρωτοχρονιά! Μετά δηλαδή όταν σηκωθήκαμε και πήγαμε στο β. με τα πόδια (καημένε Ζ. τι τράβηξες κι εσύ να με κρατάς μην πέσω) και αφού παραλίγο να σπάσω το πόδι μου τρεις φορές. Αν και στην αρχή ήμουν αρκετά σκατά θα έλεγα κατάφερα για μια ακόμη φορά να πιω τα άντερά μου και να κάνω κάτι αρκετά ρομαντικό.... Να ξεράσω αγκαλιά με τον Ρ. σε ένα στενό παρακάτω. Αφού μετά επανήλθα στην αρχική κατάσταση (νηφάλια) πίνοντας 2L νερό είπα να djέψω οπότε ανέβηκα με όλη την μεγαλοπρέπεια *cough* που μου είχε απομείνει στο πισί του μαγαζιού! Ένα πράγμα που με κάνει να αποβάλω ένα από τα πολλά μου κόμπλεξ είναι ότι ο τέτοιος με σήκωσε ψηλά στον αέρα. Μπορώ να πω πως έμεινα σχεδόν μαλάκας! Αχ βαχ το μόνο καλό είναι ότι πλησιάζουν οι απόκριες και πρέπει αν αρχίσω να σκέφτομαι τι θα ντυθώ...