Έφυγες. Έμεινα εδώ να σε ψάχνω όμως εσύ χάνεσαι σε ένα βαθύτερο σκοτάδι. Ήταν σαν να ήμασταν δυο ξένοι που γνωρίζαμε ο ένας τον άλλο αρκετά καλά. Κι όμως έφυγες και από τότε ξεκίνησε το "για πάντα" και είναι πολύς καιρός. Και από εκεί που πετούσα ψηλά ξαφνικά με έριξες σε μια φωτιά. Μια φωτιά που δεν έχει διέξοδο. Και θα χάνομαι κάθε μέρα περιμένοντας να γυρίσεις. Μόνη, βυθισμένη σε μια θλίψη που δεν έχει τελειωμό. Και οι μέρες ήταν σαν αιώνας. Σαν να σταμάτησε ο χρόνος να τρέχει. Από εκεί που νόμιζα πως τα είχα βρει όλα τα έχασα ξαφνικά μέσα σε ένα βράδυ. Και τώρα φοβάμαι μη σε χάσω, γιατί θα χαθώ κι εγώ....