12/1/13

Όχι, δεν είμαι το παιδί που θα ήθελε κάποιος για δικό του, ούτε η πιο ευχάριστη παρέα που θα μπορούσες να έχεις. Εγώ δεν έκατσα να ασχοληθώ με κανενός τη ζωή. Γιατί δεν με ενδιαφέρει κανενός η ζωή πέρα από τη δική μου. Με νοιάζει να περνάω καλά εγώ και κανένας άλλος. Και για να το καταφέρω θα τους εκμεταλλευτώ όλους με τον χειρότερο τρόπο. Και θα μου δώσει απίστευτη χαρά να δω τις άσκημες φάτσες τους κάτω από τα παπούτσια μου. Όταν βγω έξω, γιατί όταν γυρίσω πίσω θα βγάλω όλο το μεικ απ και το άι λάινερ και θα κάτσω κάτω από το πάπλωμα να κλάψω την μοίρα μου και την αποτυχία που με κυνηγά παντού και στα πάντα. Μπορεί να πάρω και το ψαλίδι από το κομοδίνο και να αρχίσω να τραβάω χαρακιές στα χέρια μου.  Θα σκεφτώ ξανά ό, τι έκανα στην ζωή μου και για χιλιοστή φορά θα καταλήξω στο ότι σπατάλησα έτσι τόσα χρόνια να προσποιούμαι ότι είμαι κάτι, ενώ στην πραγματικότητα ήμουν ένα τίποτα...

About This Blog

About This Blog

  © Blogger template Brooklyn by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP