"Μια χαρά όλα!". Υπέροχα θα έλεγα! Κάτι αιχμηρό δεν έχω μόνο. Να σκίσω αυτό που με περιβάλει. Να σκίσω ό, τι μου απέμεινε. Να σκίσω αυτό που με σκοτώνει. Να το καταστρέψω να μην έχω τίποτα μετά. Μόνο αυτό μου απέμεινε. Ο ίδιος μου ο εαυτός που δεν τον αντέχω. Δεν τον θέλω. Δεν υποφέρεται. Αυτός με καταστρέφει και με σκοτώνει τώρα που ψάχνω να τον βρω. Τώρα που δεν έχω κανέναν και βιώνω την απόλυτη μοναξιά. Που τα προβλήματά μου δεν είναι προβλήματα. Τώρα που θέλω να φύγω μακριά από όλα. Που θέλω να τρέξω μακριά από τον ίδιο μου τον εαυτό. Τώρα που προσπαθώ να σκοτώσω αυτό που με σκοτώνει. Εμένα...