Ανεκπλήρωτοι έρωτες

    Απλώς κάποιοι έρωτες μένουν ανεκπλήρωτοι για πάντα. Μένουν εκεί που πάτησες παύση και τους σταμάτησες. Μένουν σε εκείνες τις νύχτες που δεν ήξερες ότι θα τελειώσουν κάποια στιγμή. Μένουν στο χαμόγελο και τη λάμψη των ματιών. Μένουν στο χαμηλό φως και τη δυνατή μουσική. Είναι εκείνοι οι μεγάλοι έρωτες που υπήρξαν κάποτε και που σε γέμιζαν ελπίδες ότι δεν θα μείνουν ανεκπλήρωτοι. Εκείνοι οι έρωτες που σε άφηναν ξύπνια το βράδυ γεμάτη αγωνία και σκέψεις για ό, τι μπορεί να συμβεί την επόμενη μέρα ή την επόεμνη νύχτα. Εκείνοι οι έρωτες που έμοιαζαν μοναδικοί και μοιραίοι. Δεν συνέχισαν όμως. Δεν ήταν μοιραίοι. Έμειναν εκεί που πάτησες παύση. Έμειναν στη νύχτα που τους εκμυστηρεύτηκες πριν χαθούν στο κενό για πάντα χωρίς να ξέρεις αν θα είναι η τελευταία φορά. Γιατί τότε δεν ήξερες ότι θα ήταν η τελευταία φορά. Μπορώ να κάτσω και να θυμηθώ όλες τις ημέρες και νύχτες που πέρασα μαζί σου. Θυμάμαι την πρώτη φορά που έγραψες το κινητό μου στο χέρι σου για να με πάρεις μόλις τελειώσεις από τη δουλειά. Θυμάμαι τη νύχτα που έψαξες να βρεις τοκαλύτερο μπαρ στην πιο ερωτική πόλη, και τελικά ήταν το χειρότερο αλλά δεν με ένοιαξε ποτέ γιατί εκείνη ήταν από τις καλύτερες νύχτες μας. Κάναμε τα πάντα μαζί. Θυμάμαι την νύχτα που με έπιασες αγγαλιά σε εκείνο το μαγαζί και ένιωσα σαν να χάνω τα πόδια μου στο έδαφος. Θυμάμαι που ήρθες μαζί μου σε μια από τις πιο σημαντικές στιγμές μου που δεν είχα κανέναν. Θυμάμαι και τη μέρα που μου είπες ότι θα φύγεις που παραλίγο να με πάρουν τακλάματα στο δρόμο. Θυμάμαι τη μέρα που έφυγες. Και θυμάμαι και τη μέρα που σου είπα πόσο σ αγαπώ και τελικά δεν ήταν το ίδιο. Και αν είπα ότι δεν μπορώ να φανταστώ έναν κόσμο χωρίς εσένα, στο φινάλε μπορώ. Δεν θα είναι το ίδιο, αλλά μπορώ. Ακόμα και αν και αυτή τη φορά έμοιαζε ιδανικό. Πως θα μπορούσε μετά από εκείνη τη νύχτα να είναι το ίδιο; Το μόνο που έμεινε ίδιο είναι το πόσο σ αγαπώ. Και για πάντα θα σ' αγαπώ. Απλώς δεν μπορώ να το κάνω πλέον αυτό. Δεν μπορώ να είμαι φίλη σου. Δεν μπορώ γιατί δεν ειναι έτσι οι φίλοι. Και γι αυτό αποχωρώ. Αποχωρώ ξέροντας ότι ήμουν ένα κεφάλαιο σημαντικό. Αποχωρώ ξέροντας ότι έκανα ό, τι περνούσε από το χέρι μου για να είμαστε μαζί. Αποχωρώ ξέροντας ό, τι σε έκανα έστω και λίγο να πιστέψεις στον εαυτό σου, που πάντα πίστευα. Θα μου λέιψει το χαμόεγλο και η λάμψη των ματιών σου. Θα μου λέιψει να κοκκινίζεις κάθε φορά που σε συναντώ έξω από το μετρό. Θα μου λέιψει να σκέφτομαι συνέχεια πόσο σ αγαπώ. Μπορεί να με χρειάζεσαι προς το παρόν, αλλά εγώ σε χρειαζόμουν γενικά και δεν σε είχα ποτέ. Έπαιρνα το λίγο που μου έδεινες και το αγγάλιαζα και το έκανα δικό μου πριν πέσω για ύπνο. Και αυτό το λίγο στο τέλος ήταν που με κατέστρεψε για μια ακόμα φορά. Αλλά δεν το αξίζω. Γι αυτό αποχωρώ έχοντας κάνει τον κύκλο μου. Αποχωρώ και σ' αφήνω να κάνεις το δικό σου κομμάτι χωρίς εμένα. Μακάρι να μπορούσα να σου πω για μια τελευταία φορά πόσο σ' αγαπώ. Όχι για να γυρίσεις, αλλά για να μην σκεφτείς ούτε μία στιγμή πως έχει αλλάξει το πόσο σ' αγαπώ.