Τίτλοι τέλους

Ο πόνος δεν σταμάτησε. Οι πληγές δεν έκλεισαν. 

Και τώρα δυο ξένοι. Δύο περαστικοί. Δύο άνθρωποι που δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση. Ούτε ένα βλέμμα. Ούτε μια ματιά. Αδιαφορία.

Μετά μια γρατζουνιά και λίγο αίμα. Κι άλλη μία, κι άλλη μία, κι άλλη μία. Αυτή τη φορά ούτε ένα δάκρυ. Μόνο ένα μούδιασμα θα 'λεγα, εσωτερικό κυρίως. 

Κλείσε τα μάτια και ονειρέψου. Μόνο αυτό μπορείς να κάνεις. Ονειρέψου το αύριο. Άσε το σήμερα να φύγει. Να φύγει μακριά και μη γυρίσεις να το κοιτάξεις. Ό, τι φεύγει δεν γυρνάει. Κι αν γυρίσει δεν μένει για πάντα. Ποτέ ξανά δεν θα 'ναι δικό σου...

Κάτι κυκλικό

Και οι ρωγμές παρέμειναν.

Ό,τι έσπασε δεν είναι ποτέ ίδιο, δεν φτιάχνεται, δεν σταματά ο χρόνος που περνά, δεν σταματά να βασανίζει, η ψυχή δεν σταματά να αιμορραγεί, δεν σταματά να με κοιτά η ψυχή πίσω από το τζάμι, δεν σταματώ να ακούω την κοφτή μου ανάσα, δεν σταματώ να ακούω τη φωνή μέσα μου να με καλεί να επιστρέψω εκεί απ' όπου ήλθα, από το σκοτάδι το ατελείωτο, από το σκοτεινό σπήλαιο στο βάθος της αβύσσου, όπου ούτε φως ούτε ζέστη φθάνει, όπου και θα γυρίσει το πνεύμα, να κρυφτεί από αναμνήσεις και στιγμές που το χτυπούνε αλύπητα και το κρατούνε παγιδευμένο σε μια δίνη, θα γυρίσει εκεί, μπας και ξεφύγει από το χάος το αλλιώτικο, θα γυρίσει ελπίζοντας πως στον κόσμο των ονείρων υπάρχει μια πραγματικότητα που θα επουλώσει τα τραύματα, θα εξαφανίσει τα ραγίσματα σε εκείνον τον καθρέπτη, και θα μπορέσω κάποια στιγμή να αντικρίσω το είδωλό μου καθαρό, άσπιλο, αγνό. 

Right here waiting

Oceans apart day after day
And I slowly go insane
I hear your voice on the line
But it doesn't stop the pain

If I see you next to never
How can we say forever

Wherever you go
Whatever you do
I will be right here waiting for you
Whatever it takes
Or how my heart breaks
I will be right here waiting for you

I took for granted, all the times
That I thought would last somehow
I hear the laughter, I taste the tears
But I can't get near you now

Oh, can't you see it baby
You've got me going crazy

"Μια χαρά όλα!". Υπέροχα θα έλεγα! Κάτι αιχμηρό δεν έχω μόνο. Να σκίσω αυτό που με περιβάλει. Να σκίσω ό, τι μου απέμεινε. Να σκίσω αυτό που με σκοτώνει. Να το καταστρέψω να μην έχω τίποτα μετά. Μόνο αυτό μου απέμεινε. Ο ίδιος μου ο εαυτός που δεν τον αντέχω. Δεν τον θέλω. Δεν υποφέρεται. Αυτός με καταστρέφει και με σκοτώνει τώρα που ψάχνω να τον βρω. Τώρα που δεν έχω κανέναν και βιώνω την απόλυτη μοναξιά. Που τα προβλήματά μου δεν είναι προβλήματα. Τώρα που θέλω να φύγω μακριά από όλα. Που θέλω να τρέξω μακριά από τον ίδιο μου τον εαυτό. Τώρα που προσπαθώ να σκοτώσω αυτό που με σκοτώνει. Εμένα...