9/8/12

χαμένος χρόνος

-με παράτησες ε;



-όχι δεν το έκανα. ποτέ δεν θα το έκανα. Ποτέ δεν θα έκανα κάτι που θα σε πλήγωνε. Αλήθεια.




- δεν σε πιστέυω.




-μα γιατί; αφού σου  λέω την αλήθεια.


Βαθιά μέσα μου ήξερα πως ηδη το είχα κάνει. Απλώς προσπαθούσα να πείσω κι  εμένα κι αυτόν ότι έλεγα την αλήθεια. Δεν ήταν πολλές οι μέρες που μας είχαν μείνει κι εγώ φρόντισα να τις κάνω όσο πιο ανυπόφορες γίνονταν. Έδωσα σημασία σε ασύμαντα πράγματα και έχασα την ουσία από αυτά που άξιζαν. Δεν ξέρω γιατί το έκανα. Είναι σαν να ευχαριστιέμαι να βλέπω τον εαυτό μου να καταστρέφεται σιγά σιγά και μετά να τον βλέπω στον κααθρέφτη γεμάτο πόνο και δάκρυα. Και ήμουν πάλι εκεί μόνη μου στην σοφίτα με ένα μπουκάλι νερό και ένα τσιγάρο που έσβηνε αργά και βασανιστικά... πάλι μόνη.


About This Blog

About This Blog

  © Blogger template Brooklyn by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP