Πάντα έτσι θα γίνετε. Κάποιος θα σε χρησιμοποιήσει ή κάποιος θα χρησιμοποιηθεί από εσένα. Το θέμα είναι να προλάβεις και να το κάνεις εσύ πριν από αυτόν. Τρέξε όσο μπορείς για να μην σε προλάβει κανείς και κατέπνιξε τα συναισθήματά σου. Πριν σε καταλάβει κανείς και δεν μπορέσεις να ξεφύγεις. Ξέρεις ότι πάντα εσύ είσαι στην θέση του χρησιμοποιημένου και παρ' όλο που προσπαθείς δεν μπορείς να το αλλάξεις. Δεν έχεις την δύναμη  να το κάνεις. Ποτέ δεν προσπάθησες να κάνεις το ίδιο. Δεν υπήρχε κακία μέσα σου. Γι' αυτό έφτασες σ' αυτό το σημείο τώρα...

χαμένος χρόνος

-με παράτησες ε;

-όχι δεν το έκανα. ποτέ δεν θα το έκανα. Ποτέ δεν θα έκανα κάτι που θα σε πλήγωνε. Αλήθεια.

- δεν σε πιστέυω.

-μα γιατί; αφού σου  λέω την αλήθεια.

Βαθιά μέσα μου ήξερα πως ηδη το είχα κάνει. Απλώς προσπαθούσα να πείσω κι  εμένα κι αυτόν ότι έλεγα την αλήθεια. Δεν ήταν πολλές οι μέρες που μας είχαν μείνει κι εγώ φρόντισα να τις κάνω όσο πιο ανυπόφορες γίνονταν. Έδωσα σημασία σε ασύμαντα πράγματα και έχασα την ουσία από αυτά που άξιζαν. Δεν ξέρω γιατί το έκανα. Είναι σαν να ευχαριστιέμαι να βλέπω τον εαυτό μου να καταστρέφεται σιγά σιγά και μετά να τον βλέπω στον κααθρέφτη γεμάτο πόνο και δάκρυα. Και ήμουν πάλι εκεί μόνη μου στην σοφίτα με ένα μπουκάλι νερό και ένα τσιγάρο που έσβηνε αργά και βασανιστικά... πάλι μόνη.

"Είσαι κάπως μελαγχολική, μήπως σου λείπει κάτι; Κάτι που άφησες πίσω;" . Είναι ο μόνος που βλέπει πέρα από αυτό που φαίνεται. Σαν να διάβαζε τις σκέψεις μου... Αλλά έκανε ένα λάθος. Με ρώτησε αν άφησα κάτι πίσω μου και όχι αν είχα κάτι να αφήσω πίσω μου. Γιατί αν είχα θα άφηνα. Θα το άφηνα και δεν θα γύριζα να το ξανακοιτάξω. Γιατί να το κάνω άλλωστε;